Prawo łowieckie w okresie międzywojnia

autor zdjęcia: NAC (3)

źródło: Rzeczpospolita

Żubr nizinny – przed I wojną światową zamieszkiwał w stanie dzikim jedynie Puszczę Białowieską. W wyniku działań wojennych i kłusownictwa do 1920 r. nie dotrwał żaden przedstawiciel tej populacji. Odtworzono ją dzięki osobnikom trzymanym w niewoli

źródło: Rzeczpospolita

Uczestnicy polowania w lasach Komory Cieszyńskiej, w drodze na stanowiska; listopad 1932 r. Widoczni m.in.: gen. Kazimierz Sosnkowski, prezydent RP Ignacy Mościcki (pośrodku, z automatyczną strzelbą śrutową na ramieniu) i ambasador Niemiec w Polsce Hans Adolf von Moltke

autor zdjęcia: fot: xxxxxxxxxxxx

źródło: Rzeczpospolita

podpis podpis podpis

źródło: Rzeczpospolita

Kazimierz Sosnkowski (1885–1969) – polski wojskowy, polityk, działacz niepodległościowy, generał broni Wojska Polskiego. W 1936 r. został pierwszym prezesem Polskiego Związku Łowieckiego

„Królom tylko wolno było na nie polować. (...) A wówczas wrzała walka dwóch potęg: ludzkiej i zwierzęcej, walka na śmierć i życie. I zmagały się tak dwie moce w puszczy dzikiej i groźnej, aż nie stało na ziemi naszej – królów. Żubry przetrwały”. (Julian Ejsmond, „Ostatni” – fragment)

Prawo łowieckie w II Rzeczypospolitej zostało uregulowane dzięki inicjatywie organizacji reprezentujących środowisko myśliwych. To one opracowały jego projekt i skierowały na drogę ówczesnej ścieżki ustawodawczej oraz doprowadziły do jego wprowadzenia na terenie odrodzonej Polski. Organizacje te miały w przeważającej mierze rodowód wypływający jeszcze z okresu rozbiorów, ale w pełni odnalazły się w nowej niepodległej rzeczywistości i samorzutnie przystąpiły do funkcjonowania. Ten swoisty proces miał bardzo ciekawy i specyficzny przebieg z punktu widzenia samego sposobu tworzenia prawa – od połączenia się organizacji łowieckich w jeden związek, wyłonienia władz oraz powołania komisji, która miała na celu opracowanie nowego prawa łowieckiego.

Związki łowieckie w odrodzonej Polsce

Proces ten przebiegał w sposób długotrwały i rozpoczął się już w listopadzie 1918 r., gdy Galicyjskie Towarzystwo Łowieckie we Lwowie zmieniło nazwę na Małopolskie Towarzystwo Łowieckie z siedzibą we Lwowie.

W Poznaniu powstał Polski Związek Myśliwych; Warszawski Oddział Cesarskiego Towarzystwa Ochrony Pożytecznej Zwierzyny i Racjonalnego Polowania zamienił się w Polskie Towarzystwo Łowieckie. Powstały także: Pomorskie Towarzystwo Łowieckie, Śląskie Towarzystwo Łowieckie, Wojewódzka Rada Łowiecka...